|
Zawód Rzeczoznawcy Majątkowego.
Zawód rzeczoznawcy majątkowego jest zawodem uregulowanym w swym zakresie w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997r o gospodarce nieruchomościami
(tekst jednolity Dz.U. z 2004 r. nr 261 poz. 2603 z późn. zm.).Tytuł rzeczoznawcy majątkowego podlega ochronie prawnej.
|
 |
Nabycie uprawnień rzeczoznawcy majątkowego, które skutkuje wpisem do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych prowadzonego przez właściwe ministerstwo do spraw budownictwa,
gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, poprzedzone jest ukończeniem wyższego wykształcenia (prawniczego, technicznego, ekonomicznego lub w zakresie gospodarki nieruchomościami),
ukończeniem studiów podyplomowych oraz odbyciem co najmniej rocznej praktyki zawodowej.
Nabywając uprawnienia zawodowe rzeczoznawca majątkowy ma wyłączne prawo do określenia wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością w formie
operatu szacunkowego oraz może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące :
ˆ Rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
ˆ Efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
ˆ Skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
ˆ Oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokai;
ˆ Bankowo - hipotecznej wartości nieruchomości;
ˆ Określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
ˆ Wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
Rzeczoznawca majątkowy wykonując swój zawód ma określone ustawą obowiązki, z których w zasadzie nie może się wycofać. Takim obowiązkiem jest m.in. funkcja biegłego sądowego.
Uregulowanie w ustawie zachowania się rzeczoznawcy majątkowego jako biegłego sądowego daje gwarancję wymiarowi sprawiedliwości, że powołany do wykonywania czynności biegłego
sądowego rzeczoznawca majątkowy, wykona w zakreślonym przez sąd terminie opinię w danej sprawie.
Informacje uzyskane przez rzeczoznawcę majątkowego w związku z wykonywaniem zawodu stanowią tajemnicę zawodową, niezależnie od tego na rzecz, kogo wykonuje swe czynności.
Uzyskane informacje od naszego zleceniodawcy są objęte ochroną i nie mogą być przekazywane innym osobom trzecim.
Gospodarowanie nieruchomościami: kupno, sprzedaż, zamiana, najem, dzierżawa, oddawanie do bezpłatnego użytkowania, darowizna, spadek, przekazywanie w trwały zarząd, powierzanie
zarządzania nieruchomościami, podatki, które w naszym życiu mają szczególną wagę i inne opłaty związane z nieruchomościami, jak również i inne czynności związane z nieruchomościami, to
także udział w tym sektorze rzeczoznawcy majątkowego, jako osoby niezależnej od stron transakcji czy innych czynności prawnych.
Nawiązany stosunek prawny w zakresie wyceny nieruchomości (ustalenia wartości) w formie operatu szacunkowego, nie może wpływać na treść i formę operatu, a w konsekwencji na wartość nieruchomości.
Rzeczoznawca majątkowy szacując wartość nieruchomości dla różnych celów, nie może ulegać wpływom żadnej ze stron. Zasada ta pozwala na wydanie obiektywnej opinii o wartości nieruchomości.
Zasada ta odróżnia w zasadniczy sposób zawód rzeczoznawcy majątkowego od zawodu pośrednika czy zawodu zarządcy nieruchomościami.
Wszystkie trzy zawody mają wspólny mianownik, jakim jest dokładne wsłuchanie się w oczekiwania zleceniodawcy. Różnice polegają na mniejszej lub większej dozie obiektywizmu lub subiektywizmu.
Rzeczoznawca majątkowy działa niezależnie od woli stron, w sposób obiektywny. Jedynym węzłem łączącym strony jest umowa, która wskazuje przedmiot wyceny (nieruchomość) i cel wyceny.
Rzeczoznawca majątkowy ustala jakie i komu przysługują prawa do nieruchomości, dokonuje analizy rynku mającej na celu wyłonienie tych czynników, które mają wpływ na wartość nieruchomości.
Na tej podstawie dokonuje wyboru sposobu określenia wartości nieruchomości. Weryfikuje i sprawdza aktualność i wiarygodność dokumentów otrzymanych od zleceniodawcy. Określając wartość
nieruchomości nie kieruje się oczekiwanymi możliwościami finansowymi zleceniodawcy.
Kupno - sprzedaż, zamiana, zamiar zaciągnięcia kredytu, darowizna, spadek, ubezpieczenie nieruchomości to najczęstsze przyczyny, dla których rzeczoznawca majątkowy wycenia
nieruchomość i prawa z nią związane.
Inne zdarzenia jak: budowa infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, podziały nieruchomości, podziały i scalenia nieruchomości, ich zwrot ,
oddawanie w trwały zarząd, odszkodowania np. za wywłaszczone nieruchomości, zmiany w planach zagospodarowania przestrzennego to także zdarzenia wymuszające wykonanie
oszacowania nieruchomości.
Zdarzenia te wskazują na cele, dla których dokonywana jest wycena :
1. cele podatkowo - skarbowe:
ˆ ustalenie wysokości podatku od transakcji kupna - sprzedaży;
ˆ ustalenie wysokości podatku od zamiany;
ˆ ustalenie podatku od spadku;
ˆ ustalenie podatku od darowizny;
ˆ ustalenie podatku od nieruchomości;
2. ustalenie przewidywanej ceny kupna- sprzedaży;
3. zabezpieczenie wierzytelności kredytodawcy;
4. ustalenie wysokości składki na ubezpieczenie nieruchomości.
5. ustalenie opłat za wieczyste użytkowanie;
6. ustalenie opłaty adiacenckiej;
7. ustalenie opłat z tytułu podziału nieruchomości;
8. ustalenie opłaty z tytułu podziału i scalenia nieruchomości;
9. ustalenie wysokości renty planistycznej.
Umocowanie rzeczoznawcy majątkowego w czynnościach w sektorze gospodarki nieruchomościami wynika przede wszystkim z ustaw, które wskazują na jego obowiązkowy
udział w ustalaniu wartości nieruchomości. Czynności rzeczoznawcy majątkowego w sektorze prywatnym umocowanie mają w umowach lub zleceniach.
Forma operatu szacunkowego, w którym zostaje określona opinia o wartości nieruchomości przypisana jest wyłącznie do stosowania przez rzeczoznawcę majątkowego, wyłączając
tym samym innych uczestników gospodarki nieruchomościami oraz inne osoby nie związane z tym rynkiem.
Halina Jaskulska - Prezes Pomorskiego Towarzystwa Rzeczoznawców Majątkowych
Powyższy tekst pochodzi z portalu : Kurier Nieruchomości
2006-02-11, [2851] źródło : www.kn.com.pl
|
|
 |
